Dag 5
Door: Grdzz
Blijf op de hoogte en volg Gerda & John
22 Juli 2013 | Verenigde Staten, Jamestown
Dag 3 Bridgeport- Jamestown, een motorrit naar de nationale parken in de siërra Nevada.
Volgens het tourprogramma zouden wij vandaag Yosemity Park bezoeken: het park met de Sequoia bomen, de mammoetbomen. Mijn belangrijkste reden om Amerika te bezoeken.
Ooit werkte ik voor Elsevier Science Publishers, dat een divisie had in Amerika, Elsevier Sequoia. Sindsdien heb ik een fascinatie voor deze bomen en tijdens deze tour zou ik ze gaan zien. Voor wie niet geheel op de hoogte is van het bestaan van deze bomen: ze komen alleen voor in California, in de Sierra Nevada. Het zijn naaldbomen en groeien op 1000 - 2000 meter hoogte, het liefst in een vallei/dal in verband met de aanwezigheid van water en mist van zee. Deze rijke watervoorziening zorgt ervoor dat ze zo gigantisch groot worden.
De hoogst gemeten mammoetboom is 115 meter. De exacte plaats is niet vrijgegeven om de mens, de grootste vijand, te weren van bezoekjes.
Helaas is Yosemity geschrapt van het programma, teveel toerisme, campers en caravans die berg-op gaan en nauwelijks passeerbaar zijn. Motorrijden wordt dan een crime inplaats van een plezier. De tourleiding heeft mij verzekerd dat ik nog een Sequoia ga zien, dus dat zit nog in het vat.
Een alternatief dus, vandaag.
Een prachtige bergrit, ook in de siërra Nevada, met smalle weggetjes en veel bochten.
We begonnen met een ontbijt buiten de deur, net 1 km onderweg. Heerlijk met veel vers fruit, yoghurt en cruesli. Op de koffie na, is alles lekker in Amerika. De koffie is "ditchwater", jakkiebah. John begint er niet eens meer aan, hij gruwelt al bij de gedachte. Wordt daar door de groep mee geplaagd, maar dat doet hem niets.
Daarna de bergen in, een fantastisch panorama met veel hoge bomen (en veel wind natuurlijk ;-) ).
Bovenop de berg een koffieshop, waar de sheriff ook kwam koffiedrinken. Tijdens de slappe bak zag ik uit het raam een hoge boom en besloot: daar wil ik een Kodak-moment.
John hėėl lief aangekeken, de boom stond in de knoekoek, het was de vraag of ik daar überhaupt mocht komen.
Ik ging door stekels, varens, kneukel en bos naar de boom en John stond op 100 ! meter om de boom ėn mij, erop te krijgen. Onder de boom lagen joekels van dennenappels, waarvan we denken dat ze niet door de douane komen, maar we gaan het proberen.
Vervolgens verder naar boven, een gletsjermeertje bekijken en alweer lunchen, de tourleiding denkt goed aan de inwendige mens en aan de plaatselijke horeca.
Ik was na 2 dagen al die burgers allang zat. Vele soorten en maten, maar het zijn allemaal bolletjes met een hamburger met daarweer op bacon of ui of champignons of pastrami of ei of tomaat of ...... Dus vond ik op het menu een tosti van slechts 10$. Ook eenmalig dus.
Weer op de motor gezeten hadden we nu een stuk vlak, dus scheuren! Wind om het smoeltje, geronk in je oren en hobbelen op mijn o zo fijne kussentje met luchtbolletjes. Gáán!
In het nieuwe hotelletje aangekomen bleek de wifi wel aangekondigd maar niet werkend.
We aten in Jamestown bij de Mexicaan en hebben daar fajiti gehad. Heel veel rook en weinig vuur, het bleken wraps met exact dezelfde smaak als die van Knorr. Wel Corona bier erbij gehad, dat hebben we thuis dan weer niet. Wel veel gelachen daar, om en met de eigenaren. Het waren net die oudjes van de Beverly Hillbillies. Superaardig overigens.
De slaap was weer droomloos.
Volgens het tourprogramma zouden wij vandaag Yosemity Park bezoeken: het park met de Sequoia bomen, de mammoetbomen. Mijn belangrijkste reden om Amerika te bezoeken.
Ooit werkte ik voor Elsevier Science Publishers, dat een divisie had in Amerika, Elsevier Sequoia. Sindsdien heb ik een fascinatie voor deze bomen en tijdens deze tour zou ik ze gaan zien. Voor wie niet geheel op de hoogte is van het bestaan van deze bomen: ze komen alleen voor in California, in de Sierra Nevada. Het zijn naaldbomen en groeien op 1000 - 2000 meter hoogte, het liefst in een vallei/dal in verband met de aanwezigheid van water en mist van zee. Deze rijke watervoorziening zorgt ervoor dat ze zo gigantisch groot worden.
De hoogst gemeten mammoetboom is 115 meter. De exacte plaats is niet vrijgegeven om de mens, de grootste vijand, te weren van bezoekjes.
Helaas is Yosemity geschrapt van het programma, teveel toerisme, campers en caravans die berg-op gaan en nauwelijks passeerbaar zijn. Motorrijden wordt dan een crime inplaats van een plezier. De tourleiding heeft mij verzekerd dat ik nog een Sequoia ga zien, dus dat zit nog in het vat.
Een alternatief dus, vandaag.
Een prachtige bergrit, ook in de siërra Nevada, met smalle weggetjes en veel bochten.
We begonnen met een ontbijt buiten de deur, net 1 km onderweg. Heerlijk met veel vers fruit, yoghurt en cruesli. Op de koffie na, is alles lekker in Amerika. De koffie is "ditchwater", jakkiebah. John begint er niet eens meer aan, hij gruwelt al bij de gedachte. Wordt daar door de groep mee geplaagd, maar dat doet hem niets.
Daarna de bergen in, een fantastisch panorama met veel hoge bomen (en veel wind natuurlijk ;-) ).
Bovenop de berg een koffieshop, waar de sheriff ook kwam koffiedrinken. Tijdens de slappe bak zag ik uit het raam een hoge boom en besloot: daar wil ik een Kodak-moment.
John hėėl lief aangekeken, de boom stond in de knoekoek, het was de vraag of ik daar überhaupt mocht komen.
Ik ging door stekels, varens, kneukel en bos naar de boom en John stond op 100 ! meter om de boom ėn mij, erop te krijgen. Onder de boom lagen joekels van dennenappels, waarvan we denken dat ze niet door de douane komen, maar we gaan het proberen.
Vervolgens verder naar boven, een gletsjermeertje bekijken en alweer lunchen, de tourleiding denkt goed aan de inwendige mens en aan de plaatselijke horeca.
Ik was na 2 dagen al die burgers allang zat. Vele soorten en maten, maar het zijn allemaal bolletjes met een hamburger met daarweer op bacon of ui of champignons of pastrami of ei of tomaat of ...... Dus vond ik op het menu een tosti van slechts 10$. Ook eenmalig dus.
Weer op de motor gezeten hadden we nu een stuk vlak, dus scheuren! Wind om het smoeltje, geronk in je oren en hobbelen op mijn o zo fijne kussentje met luchtbolletjes. Gáán!
In het nieuwe hotelletje aangekomen bleek de wifi wel aangekondigd maar niet werkend.
We aten in Jamestown bij de Mexicaan en hebben daar fajiti gehad. Heel veel rook en weinig vuur, het bleken wraps met exact dezelfde smaak als die van Knorr. Wel Corona bier erbij gehad, dat hebben we thuis dan weer niet. Wel veel gelachen daar, om en met de eigenaren. Het waren net die oudjes van de Beverly Hillbillies. Superaardig overigens.
De slaap was weer droomloos.
-
25 Juli 2013 - 19:47
Annette:
Jeetje, wat jammer van die bomendag! Dát was iets wat ik ook graag had willen zien, lijkt me reuze..
Wat zul jij snakken naar een eigengemaakte gehaktbal met bv spinazie, Gerda. Wij hadden vandaag stamppot andijvie, mmm. Het is donderdag Meppeldag en op het moment (19.45 uur) regent het pijpenstelen, maar volgens de buienradar is dat zó weer voorbij. Het koelt in ieder geval eindelijk een beetje af. We hebben trouwens een officiele hittegolf hier, mag wat mij betreft wel iets minder hoor, het is erg benauwd. Maar goed, niet klagen, we wilden graag warmte, nu hebben we het en is het wéér niet goed, haha. Groeten en kussies, Annette
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
